Op het einde van het jaar worden er vele gelukwensen de wereld ingestuurd, maar wij wensen jullie net iets meer : groeten en gelukwensen met een hele zalige herinnering erbij.
Een herinnering aan een zalige en alvast deugddoende vakantie in www.Casagrimaldi.it .
Voor gans jullie familie en gezin wensen wij jullie oprecht een gelukkig en gezond 2012 toe , met misschien een vakantie in Italie ?
Bedankt lieve vrienden dat jullie samen met ons het eerste jaar van Casa Grimaldi tot een heugelijk iets hebben gebracht , dankzij jullie is onze droom alvast werkelijkheid geworden , wij hopen dan ook dat jullie dromen in 2012 waar mogen worden.
30 September 2011 .............. oscar heeft de strijd verloren tegen de rode Pick -Up .
Velen onder jullie zullen zich wel nog 'oscar' , ons puppie van 7 maand met zijn donker bruine kraaltjes nog herinneren . Oh wat was hij kwaad op de rode Pick -Up die hem enkele maanden geleden omver had gereden . Dit samen met zijn vrienden Nobel en Baziel .
Maar vandaag op 30 September was het de laatste keer dat hij razend achter de Pick Up kon aanhollen .
Oscar , steeds bereid voor een lieve knuffel of een stukje salami .
Het leven In Casa Grimaldi zal nooit meer het zelfde zijn zoals voorheen zonder onze super knuffel .
Twee dagen zijn we terug in België, en ik mis Casa Grimaldi al heel erg. Omdat Heidi, Ives, Roel en Nolle voor mij altijd een tweede familie zijn geweest, was het een beetje als thuiskomen. Wat was ik blij om hen terug te zien! En wat was ik blij om mijn twee kapoenen Nolle en Roel terug in de armen te kunnen sluiten. Het voelde zo vertrouwd! Vijf jaar heb ik wekelijks op hen gebabysit. Roel was amper drie weken oud. En nu is hij uitgegroeid tot een flinke kerel van al zes jaar! Nolle was twee jaar oud en is inmiddels al acht jaar. Is het nu zij dat groot worden, of moet ik mij oud beginnen voelen? ;-)
Ik en mijn vriendlief werden heel goed ontvangen in Casa Grimaldi. De thermometer sloeg +40°. Ik moet je niet vertellen hoeveel deugd dat deed na deze zomer vol regen in België. Na aankomst kregen wij een rondleiding verzorgd door Roel. Vol bewondering, met veel open monden en veel “waauw”, maakten wij kennis met Casa Grimaldi. Prachtig wat zij in amper één jaar tijd hebben gerealiseerd. Een oud monnikenklooster werd omgetoverd tot een oase van rust.
Ook de kamer was prachtig. De kamer met hydromassagebad is zeker aan te raden! En we sliepen als een roosje in de boxspring. Van knus en liefdevol tegen elkaar aan te slapen was geen sprake meer, we sliepen beiden zo uitgestrekt mogelijk, zo ver mogelijk van elkaar, om optimaal te genieten van het bed.
De avonden in Casa Grimaldi waren zeer gezellig. Allereerst konden wij maar niet zwijgen over de kookkunsten van Heidi. Ik had al eerder van haar Vlaamse kookkunsten geproefd, dus ik wist reeds dat zij een keukenprinses is, maar haar Italiaanse kookkunsten waren alle verwachtingen te boven. Ware het niet dat ik van het leven hou, ik had mij doodgegeten. Zelden heb ik zo lekker gegeten. Daarnaast is het aan tafel altijd heel knus met de andere gasten. Je praat en feest met de andere gasten alsof je elkaar al jaren kent.
Zo kan ik nog duizend-en-één redenen opsommen waarom een verblijf in Casa Grimaldi niet te missen is. Voor ons was het echt een gevoel van thuiskomen. En zoals mijn vriend het zei – ik heb er geen betere woorden voor -:
”Wie beweert dat God in Frankrijk leeft heeft duidelijk nog geen verblijf gehad dat verzorgd werd door Ives Van Couwenberghe & Heidi Bosmans”
---------------------------------------------------------
5 minuten na onze aankomst voelden we ons al thuis! Een geweldige ontvangst van Heidi, Ives, Nolle en Roel.
De kindjes hadden dadelijk gezien dat hier vanalles te beleven is.
- Het zwembad is al een hele belevenis.
- Een andere attractie zijn de hondjes: "Zoek Oscar, Nobel en Basiel". Het domein buiten is van Oscar, alles wat daar te rapen valt, komt onder zijn hoede, ook schoenen en slipjes (en niet de eerste en de beste, hé Femke).
- Hagedissen zoeken met alle kindjes
- Naar de boederij, met zijn allen in de ape
- Spelen met Nolle en Roel, Lore, Lars, Aron, Loid, Emma, Elien, ...
- Gek doen met Femke
- Nintendo en PSP tornooi
- En niet te vergeten animator Ives
De kindjes zullen het hier zeker missen!
s'Avonds aan tafel is het altijd gezellig en lekker! Bediening met een vriendelijke lach door Femke en Lulu. En als de kindjes slapen zijn kunnen de volwassenen nog gezellig nababbelen over de ervaringen met de uitstapjes of over koetjes en kalfjes met een drankje uit de enorme voorraad of een spelletje spelen (manillen, scrabble). Om ter langste blijven zitten :-) Het gezelschap wisselde af en toe, maar het was altijd even leuk. Kaarten, lachen, op zoek naar een echte Italiaan (Isabelle, ik heb nog een rasechte gevonden, foto's volgen nog), mysterieuze vliegen vangen,...
Op zoek naar een uitstapje? Ives en Heidi geven voorstellen en goede raad. Wij vonden een uitstapje naar Civitanova Marche en Porto Ricanati zeker de moeite waard.
Met spijt in het hart gaan we naar huis...
Bedankt Ives, Heidi, Nolle en Roel voor de leuke tijd!
We gaan het hier missen!
PS: de foto's volgen nog en Ives, volgend jaar daag ik u uit “om ter eerst aan het kruis”)
We zijn goed terug in “Regen” Belgiëland aangekomen. (Momenteel giet het). De heimwee naar het stralend weer en perfecte locatie is dus enorm groot.
Graag willen wij jullie nog eens schriftelijk laten weten dat we hebben genoten van onze vakantie bij jullie.
Het gevoel dat we bij jullie van harte welkom waren, deed ons enorm veel deugd. Onze meisjes hebben ons vandaag nog gezegd dat ze het niet leuk, maar ’heel leuk’ vonden.
Over de honden heb ik niets meer gehoord sinds we thuis zijn , over de verhaaltjes van Nolle en Roel wel.
Bedankt Ives om ons te helpen bij vertrek en sorry voor ons haastig vertrek.
Ik hoop dat het voortbestaan van de blog blijft duren want het is een super initiatief!
Wie droomt er nu niet van 's avonds schaapjes te tellen als je je slaap niet kan vinden?
...wij hebben het in ieder geval in levende lijve kunnen ondervinden, alhoewel we de tel wel even kwijt waren... .
Vanaf gisteren hebben we Rita en Lieve als nieuwe gasten. Vandaag zijn Stef (broer van Ives), Isabel en Lore aangekomen.
Ronny, Anja en Maxime, Patrick en Vera zijn ondertussen al in België terug aangekomen. Zij zullen de prosecco's hier wel missen...maar hebben hun kamer al gereseverveerd voor de komende dagen want hebben de sleutel mee naar huis genomen ;-))
Casa Grimaldi doet wat met een mens. Daarvan kunnen uitbaters Ives & Heidi getuigen. En dat deden ze deze week meer dan eens. Heel wat dingen bleven hangen en die werden deze morgen in een aangrijpend ritueeltje samengevat waarin de vrienden die we intussen geworden zijn Heidi, Ives, Nolle en Roel bijstonden. Een ontroerend moment.
Maar daar blijft het niet bij. Ook bij de gasten ontstaan rare effecten...
Na het aperitief op het zonovergoten terras konden we kennis maken met Sven en Liesbet (op wie heimelijk onze hoop gevestigd is voor het verderzetten van de blog).
Guy's beach T shirt deed wonderen (waarom heeft hij die niet eerder aangetrokken?) en we konden genieten van een namiddagje aan het zwembad. Compleet met bediening van Ape service, een sexy poolboy en stoere waterpret, werd dit de perfecte afsluiter voor ons verblijf in Casa Grimaldi.
Morgenavond thuis skypen we, net als Stijn & Dorien gisteren, zodat we nog een beetje kunnen verder genieten van 'La bella Italia'.
en al gehoord van de APE service? Bekijk dan dit filmpje :
De komende dagen volgt er nog meer zoals een radiouitzending opgenomen in Casa Grimaldi en een artikel in de Streekkrant editie Zottegem! We'll keep you posted!
Een nieuwe dag en nieuwe geluiden in Casa Grimaldi. Helaas ook een aantal ongewenste geluiden: dat van water dat langs de muur naar beneden loopt in kamer 2 en regen die met bakken uit de hemel komt... De lokale middenstand verdiende extra vandaag aan de touristi die dringend regenkleding nodig hadden.
Maar door de weerveranderingen konden we ook genieten van de schitterende voor & na van Pia en Max, die vertrokken in zomertenue op de scooter en als twee verzopen waterkiekskes (is dat een nieuw woord voor onze scrabble) arriveerden.
Gelukkig bekijkt de jeugd alles door een zonnige bril!
Zo meteen revanche in scrabbleland en morgen een grote dag voor Ives & Heidi...
De oprichter van deze blog is niet meer... tenminste, niet meer in Casa Grimaldi :-) Onder een helblauwe hemel vertrokken bompa Jakke, zijn vrouwtje Ria en hun dochter Tine vandaag richting Belgenland. Na het vertrek van Dorien en Stijn alweer een reden tot een laat feestje gisteravond in de bar. Euh... waren wij niet gekomen om uit te rusten?
Ives is jarig vandaag. Nog een fles op tafel. En een wat mysterieus cadeau om iets na middernacht. Wordt vervolgd...
Aan alle mooie liedjes komt een eind, zo ook aan mijn vakantie. Morgen keren wij (mijn lieve echtgenote, dochter en ikzelf) terug naar het thuisland. Maar onze blog blijft bestaan : Guy neemt vanaf nu de verantwoordelijkheid over. Ik kijk al uit naar zijn eerste meldingen van het Casa-leven (al zal het met enige weemoed en heimwee zijn).
Wij hadden een fantastische tijd hier, samen met een ganse groep leuke mensen :
Vanmorgen namen we al afscheid van Dorien en Stijn, we merken dat ze de weblog volgen en dat ze dus veilig en wel thuisgekomen zijn : de beste groeten vanuit de Casa !!
Dorien heeft tijdens haar verblijf hier trouwens een ontmoeting gehad met een exotisch wezen. We treden niet teveel in detail, maar sporen zijn er in elk geval :
Verder kan ik alleen melden dat het weer in Matelica de laatste dagen een beetje te wensen overlaat, maar niet getreurd; er zijn alternatieve bezigheden (Scrabble). Hierover kunnen we duidelijk zijn : de sfeer was met momenten gespannen, maar iedereen is er 'slimmer' uitgekomen.
Ives en Heidi doen een schitterende job, iedereen voelt zich onmiddellijk thuis en na twee dagen ben je vriend voor het leven.
Op eigen aanvraag (wegens hobbykok) mocht ik met de dienstdoende keukengarde het menu van gisteren bereiden. Een leuke ervaring, helemaal in lijn met mijn gestelde vragen en met het aanbod van de Casa. Ik moet zeggen dat het door mij zeker werd gewaardeerd, de gasten vonden mijn interpretatie van een goed gekruid gerecht misschien iets overdreven !!
De opmerkzame volger heeft ondertussen ook de hoofdschotel herkend : lamskoteletjes met risotto (van ondergetekende).
Een grapje dat ook al enkele dagen de ronde doet, komt eveneens naar mijn persoon. Ives heeft uit een persoonlijk gesprek met mij begrepen dat mijn (vroegere) roepnaam 'Jakke' was. Vermits ik ook niet meer piepjong ben en misschien ingegeven door een kleine imitatie van mijn oudere zelf, heeft hij daar het adjectief 'bompa' opgekleefd. En dus word ik door hem al enkele dagen aangesproken met 'Bompa Jakke'.
Laat ik hem nu ook het recept aangereikt hebben van een cocktail (met dank aan onze vrienden Lieve en Paul) en de link was snel gelegd ; vanaf nu heet die cocktail in de Casa 'Bompa Jakke'.
Het is een prettige bende hier in de Casa! Hieronder ziet u een sfeerbeeld tijdens de uitzendingen van de spannende 'Tour de France'. Toegegeven, het is geen ronde van Italië, maar de fans overdrijven toch naar mijn mening !!
Op uitnodiging van onze gastheer en -vrouw namen alle gasten van de Casa deel aan een rondleiding/proeverij in de Azienda Marraviglia. Aansluitend schoven wij allen aan ten dis onder begeleiding van hemelse harpmuziek.
Onze zinnen werden geprikkeld door een expert in geuren (zwarte peper, rode bessen, vanille en amandel). De combinatie van al die elementen leveren een prima rode wijn, die door iedereen wordt gewaardeerd.
Toch nog even iets rechtzetten : uit vorige berichten (vooral de foto's) zou men verkeerd kunnen afleiden dat Ives als gastheer alle culinaire taken voor zich neemt, maar niets is echter minder waar. We danken vooral gastvrouw Heidi en haar onafscheidelijke hulp Lume hiervoor. Ere aan wie ere toekomt :
En geef toe; dergelijke bloemen van vrouwen geven zonder meer een meerwaarde aan een verblijf in de Casa.
Om af te sluiten nog een curiosum; ergens in de Casa zwierven vreemde wezens rond en lieten hun sporen na. Ter illustratie :
Gisteravond hebben we gezellig samen 21 juli gevierd. Op de traditionele "Belgo-Italiaanse" manier : biefstuk met frieten (maar met de Italiaanse variant Bistecca Fiorentina).
We zien hier Ives aan het werk !
Ik moet zeggen : de sfeer was opperbest, iedereen genoot van de lekkere frietjes (zoals alleen een echte Belg die kan maken). Enkel spijtig dat Lume een dagje vrijaf had; anders had ze mee kunnen genieten van een echte nationale 'plat'. Menig aanwezige deelde de mening dat we er dubbel van moesten profiteren, want dat het wel eens onze laatste zou kunnen zijn -nationale feestdag dan toch!
Het vuurwerk ontbrak en dat was spijtig! Maar de 'drache nationale' die men in België blijkbaar wel had, hebben we niet gemist.
De beste ideeën komen in de nacht, na ettelijk geproef van diverse kwaliteit. Zo ook het idee van deze blog, samen met Peter.
De aanleiding waren de meerdere markante ervaringen die gepaard gaan met de opstart van een nieuwe B&B. Enkele trefwoorden zijn :
kasten (laat geleverd, nog niet gemonteerd, een beetje scheef gemonteerd, met verenigde krachten gemonteerd, hoge deuren en schappen, lage schappen en kleerbaren,... Het bleef maar duren!)
kapstokken ("Ja, ik geef er straks!"; "Ja ik ga ze direct halen!"; "Ja, er zijn er genoeg!" ; ...)
lam (-svlees) ("Lusten jullie lam?" (2x). Maar op tafel zagen we het nooit!)
BBQ aan het zwembad. Het was lekker, maar zeer verrassend vooral door gebrek aan licht. Je proefde wat je at, maar je zag het niet !!
Yves en Heidi zijn supergezellige mensen, niets is te veel. Maar voor hen is het allemaal nieuw en dus de eerste keer. Ondertussen zijn alle kasten gemonteerd, de kapstokken uitgedeeld, lamsvlees geserveerd.
Ah, la bella Italia !! Fantastisch weer -meestal toch-, lekker eten -met dank aan Heidi- en het goede gezelschap.
We missen ondertussen Peter wel een beetje, die verkoos (samen met Katrien) de 'koelte' van het Gardameer boven een heerlijke lamskroon in de Casa.
, over de verhaaltjes van Nolle en Roel wel.
